فصل دوم پايان نامه روانشناسي درباره اجتماع درمان مدار

در 43 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع اجتماع درمان مدار

اجتماع درماني يا اجتماع درمان مدار[1] نوع خاصي از درمان است كه در آن تغيير براساس زندگي اجتماعي در محيط بسته و ساخت يافته صورت مي‌گيرد. در اين اجتماع مسائل روزانه زندگي يعني كار، احساس، رفتار، تفكر و فراغت از ديدگان درماني مورد توجه جدي قرار گيرد و افراد آسيب ديده اجتماعي به ويژه معتادان الگوهاي صحيح زندگي را فرا گرفته آن‌ها را تمرين مي‌كنند.

اين برنامه براي كمك و حمايت در جهت بهبودي معتاداني است كه استعداد بازگشت به مصرف مواد دارند و در درمان‌هاي قبلي پيشرفت قابل توجهي از خود نشان نداده اند(لئون[2]، 1989).

2-10-1 تعريف اجتماع درماني (اجتماع درمان مدار )

اجتماع درمان مدار يا TC يك برنامه ساختار يافته و نظارتي قوي است كه براي درمان مسائل رفتاري، هيجاني و خانوادگي مصرف‌كنندگان مواد طراحي شده است. در اجتماع بر خودياري، رشد فردي و حمايت همسالان تأكيد مي‌شود (لئون، 1989،به نقل از اسلام دوست،1389).

2-10-2 تاريخچه اجتماع درمان مدار

برنامه TC يك برنامة اقامتي بدون دارو براي بيماران وابسته به مواد است. ابداع اين برنامه يك دهه بعد از اجراي آن جهت درمان بيماران رواني بود كه در بيمارستان‌هاي رواني، توسط جونز[3] و همكارانش در انگلستان در سال 1950 راه‌اندازي شد. هرچند اين دو مدل(TC براي معتادان و TC براي بيماران رواني) به طور جدا از هم شكل گرفت ولي نام Therapeutic براي آن انتخاب گرديد.

روش TC كه ابتدا به اسم عاميانه synanon شناخته شد اولين بار به شكل كنوني در سال 1958 و تا حدي برگرفته از فلسفه حاكمه بر الكلي هاي گمنام (Anonymous A Lcholics) به كار گرفته شد و به سرعت كارايي خود را در درمان و بازتواني معتادان نشان داد.

اجتماع درمان مدار يا TC حدود سه دهه است كه به درمان بيماران مبتلا به سوء مصرف مواد مي پردازد و در واقع جانشين رويكردهاي طبي و روان پزشكي سنتي بوده است كه به عنوان شيوه هاي درمان روان شناختي بيماران وابسته به مواد تثبيت شده است (لئون و روسال[4]، 1989).

گزارش ها در مورد نتايج عمل TC نشان مي دهد كه توفيق كلي يعني عدم ارتكاب جرم، عدم مصرف مواد، در بين كساني كه دوره TC را تكميل نموده اند براي يك دوره پيگيري[5] پنج تا هفت ساله بالاتر از 75 درصد است و در بين كساني كه دوره درماني را ناقص رها مي كنند در حدود 30 درصد مي باشد، در مجموع 50 درصد كساني كه براي يكسال يا بيشتر در TC حضور داشتند براي يك دوره 3 تا 6 ساله پاك مانده اند (25 درصد براي افراد كمتر از يكسال) (لئون، 1990).

2-10-3 اهداف اجتماع درمان مدار

هدف TC ايجاد تغييرات كلي در سبك زندگي معتاد است كه شامل موارد زير مي باشد:

-    پرهيز از مواد مخدر

-    ايجاد صداقت فردي

-    كسب مهارت هاي اجتماعي مفيد

-    حذف عقايد ضد اجتماعي و رفتارهاي غيرقانوني

در TC عملاً اهداف درماني روان شناختي و اجتماعي به صورت همزمان تعقيب مي شود و به منظور دستيابي به اهداف، معتاد مجبور است كه مدتي حدود (3 ماه تا 3 سال) در اجتماعات درمان مدار زندگي كند و با برنامه هاي هدفمندي كه براي وي در نظر گرفته شده است، سطح عملكرد وي نه تنها به سطح عملكرد قبل از بيماري برسد (بازپروري[6]) بلكه انواع جديدي از رفتار كه قبل از اعتياد نيز در وي وجود نداشته است ايجاد گردد.

پرورش[7]، البته اين يك يادگيري ساده رفتار نيست و درواقع در واقع درمان يك فرايند پيچيده يادگيري است كه در نهايت به كسب مهارت‌هاي زندگي[8] معرفي مي‌گردد.

2-10-4 ديدگاه‌هاي TC

TC سوءمصرف مواد را بيماري يا اختلال مي داند كه تمامي و يا بخشي از زمينه‌هاي عملكرد فردي (شناختي، رفتاري، هيجاني ، طبي، اجتماعي و معنوي )را در بر مي‌گيرد.

به اين جهت وابستگي فيزيولوژيك نسبت به كل شرايط مؤثر بر شخص، ثانوي تلقي مي‌گردد. در TC مشكل يا مسئله اصلي خود شخص است نه مواد، اعتياد يك علامت است نه ريشه اصلي اختلال و سم‌زدايي شيميايي شرط وارد شدن به اجتماع درمان مدار است نه هدف آن. هدف بازتواني ايجاد شرايط زندگي بدون مواد است. همچنين در TC افراد جدا از الگوهاي مصرف مواد، از ابعاد عملكرد رواني و نقايص اجتماعي، تمايز داده مي‌شوند.

[1] Therapeutic Community

[2] Leon

[3] Jons

[4] Leon & Rosthal

[5] Follow-up

[6] rehabilitaion

[7] Habitlitation

[8] Life skill

 ...

2-10-13 رويكرد TC

اجتماع به عنوان يك شيوه (وسيله) تغيير جوهره اصلي و اساسي TC است، آنچه كه TC را از ساير رويكرد هاي درماني (و نيز اجتماعات ديگر) متمايز مي كند، كاربرد هدفمندانه اجتماع به عنوان شيوه اي اصلي براي تسهيل تغييرات روان شناختي و اجتماعي، در افراد است.

استفاده از اجتماع به عنوان يك وسيله درماني، به اين معناست كه انسان ها و اعمال و تمرينات مختلف شان تحت ديدگاه و هدفي مشترك قرار مي گيرند و به افراد مي آموزند تا با استفاده از اجتماع، درباره اجتماع و تغيير خودشان تجربياتي را فرا بگيرند. بنابراين همه فعاليت هاي TC به گونه اي طراحي شده است كه در افراد شركت كننده، تغييرات آموزشي و درماني ايجاد كنند و همه افراد مشاركت كننده، واسطه هاي اين تغييرات آموزشي و درماني هستند. شاخص هاي اختصاصي زير، مشخصه مفهوم «اجتماع در حكم يك شيوه و مدل» هستند.

- استفاده از نقش هاي مشاركتي : افراد تحت درمان، مستقيماً در تمامي فعاليتهاي روزانه زندگي TC، شركت مي كنند و بدين ترتيب فرصت هاي آموختن براي آنان مهيا مي شود. اين فرصت ها به شكل مشاركت در نقش هاي متفاوت اجتماعي است. بنابراين در اينجا، افراد، مشاركت كنندگان فعالي هستند كه در فرآيند تغيير خود و ديگران درگير مي شوند.

- استفاده از بازخورد عضويت[1]: منبع اوليه آموزشي و حمايت از تغيير فردي، عضويت در TC است. فراهم سازي مشاهدات و واكنش هاي صحيح در برخورد با فرد، مسئوليت مشترك كليه مشاركت كنندگان است.

- استفاده از عضويت به عنوان سرمشق[2]: هر فرد شركت كننده مي كوشد كه به عنوان سرمشقي در فرآيند تغيير عمل كند. همزمان آن ها به طور مسئولانه اي به ديگران در مورد آن چه بايد تغيير دهند، بازخورد مي دهند.

- استفاده از قالب هاي جمعي براي هدايت تغيير: هر فردي به طور اوليه همراه به همتايش در فرآيند تغيير مشاركت مي كند. آموزش، تحصيل و فعاليتهاي درماني در درون گروه ها، جلسات، سمينارها، عملكردهاي شغلي و تفريحات هم زمان با هم رخ مي دهد. از اين رو، تجارب يادگيري و درماني كه براي بهبودي و رشد شخصي ضروري هستند، درون متني اجتماعي و از رهگذر مراوده و آميزش اجتماعي ، آشكار مي شوند.

- استفاده از ارزش ها و هنجارهاي مشترك: قوانين، نظم ها و هنجارهاي اجتماعي، سلامت فيزيكي و روان اجتماعي را تضمين مي كند. با اين حال، باورها و ارزش هايي وجود دارند كه به عنوان رهنمودها به زبان بومي و فرهنگي هر TC ، بيان مي شوند و به طور متقابلي توسط اعضاء تقويت مي شوند.

[1] Membership feedback

[2] Membership as Role Model