دانلود مباني نظري ادبيات پايان نامه در مورد موفقيت شغلي

دانلود مباني نظري ادبيات پايان نامه در مورد موفقيت شغلي

در  26 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه

چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع موفقيت شغلي

شغل

     شغل به عنوان مجموعه­اي از پيشرفت­هاي مداوم در زندگي شغلي تعريف شده است؛ به عبارت ديگر شغل عبارت است از تعهدي كه انسان در مقابل موسسه­اي براي انجام تكاليف درازمدت دارد و در ضمن از طريق آن امرار معاش مي­كند (صدر نبوي، 1370).

     به اعتقاد كينزبرگ^[1] و همكارانش (1951) انتخاب شغل فرايندي پيوسته و تكاملي است و با عواملي نظير ارزش­هاي فردي، واقعيات محيطي، عوامل عاطفي و فرصت­هاي تربيتي بستگي كامل دارد. به عبارت ديگر، انتخاب شغل فرايندي است كه طي زمان خاصي انجام مي­گيرد و زمان خاص آن هنگامي است كه فرد طي آن به توافق ميان انتظارات و امكانات و خصوصيات خود برسد (شفيع آبادي،1382).

2-3 موفقيت شغلي

     بر طبق گفته  پيتر دراكر^[2](1993)، قرن بيست ويكم، قرن اقتصاد دانشي است. دراين اقتصاد، دارايي­هاي فكري و به خصوص سرمايه­هاي انساني جزو مهمترين دارايي­هاي سازماني محسوب مي­شود و موفقيت بالقوه سازمان­ها ريشه در قابليت­هاي فكري آنها دارد، همچنين سرمايه انساني براي مالكين سرمايه يعني كاركنان سازمان­ها نيز به عنوان يك دارايي ارزشمند محسوب مي­شود كه مي­تواند موفقيت آنها را نيز به طور فزاينده تحت تاثير قرار دهد (الفن بين^[3]،2002). به همين دليل مديريت منابع انساني پيچيده­ترين و مشكل­ترين بخش مديريت شناخته شده است و از جمله وظايف مديران در جذب نيروهاي انساني مناسب از اهميت ويژه­اي برخوردار شده است. در واقع، موفقيت هر سازمان در گرو استفادۀ بهينه از نيروي انساني آن سازمان است و مستلزم به كارگيري افرادي است كه توانايي­ها و استعدادهاي خاص آن شغل را داشته باشند. در انتخاب افراد براي مشاغل مختلف سازمان، اصل كلي جهت موفقيت شغلي اين است كه خصوصيات داوطلب با وظايف شغلي او مطابقت كند. براي اينكه شرح وظايف با موفقيت انجام گيرد لازم است كه مهارت­ها، استعدادها و خصوصيات خلقي و جسمي و شخصيتي افراد در نظر گرفته شود و داوطلب آن شغل واجد اين خصوصيات و استعدادها باشد (حجازي،‌ 1380).

     پژوهش­ها نيز نشان داده است كه موفقيت شغلي زماني ميسر است كه نه تنها خصوصيات افراد، بلكه خصوصيات مشاغل مربوط به آنها مورد بررسي قرار گيرد. بر مبناي اين شناخت دوگانه و تشخيص رابطه ميان آنهاست كه انتخاب احسن صورت مي­پذيرد. مصالح جامعه ايجاب مي­كند كه فرد در جايي قرار گيرد كه بهتر بتواند خدمت نمايد و مصلحت فردي نيز حكم مي­كند در مكاني باشد كه بهتر بتواند رشد و تعالي يابد. بنابراين، در گزينش شغلي افراد دو عامل بايد مورد ارزيابي قرار گيرد:

1. ارزيابي فرد در زمينه علايق، توانايي­ها و به طوركلي ويژگي­هاي شخصيتي فرد.
2. ارزيابي در زمينه توانايي­ها و ويژگي­هايي كه براي موفقيت در آن شغل ضرورت دارد (حجازي، 1368).

     در اين باب مي­توان چنين اظهار داشت كه اگر فردي متناسب با توانايي­ها و رغبت­ها و ويژگي­هاي شخصيتي براي شغلي انتخاب شود نه تنها شكوفايي فردي حاصل خواهد شد بلكه جامعه نيز از او بهرۀ بيشتري خواهد برد. برعكس چنانچه فردي متناسب با شغل مورد نظر انتخاب نگردد ممكن است نيازهاي او ارضاء نشود و در نتيجه روزها و ساعت­ها را به ناراحتي بگذراند؛ اين فرد در زندگي راضي نبوده و در نتيجه در حرفه او تاثير منفي خواهد گذاشت (حجازي، 1368).

     اما موفقيت شغلي چيست و چه مفهومي دارد؟ موفقيت شغلي يك مفهوم نسبي از ارزيابي و قضاوت است و هيچ فردي را نمي­توان موفق ناميد مگر اينكه از هدف­ها و ايده آل­هايش آگاه باشيم. موفقيت شغلي عبارت از رابطه­اي است كه بين پيشرفت كنوني فرد و ايده­آل­هاي آينده­اش در زمينه اشتغال وجود دارد. ميزان موفقيت فرد در برآوردن نسبي اين هدف­ها را موفقيت شغلي مي­نامند ( شفيع آبادي، 1382). افراد بيروني موفقيت شغلي را بر طبق معيارهاي قابل مشاهده و عيني قضاوت مي­كنند درحاليكه ادراك افراد از موفقيت، بيشتر به معيارهاي ذهني گرايش دارد، به تعبير ديگر، موفقيت عيني بخش قابل مشاهده موفقيت شغلي را نشان مي­دهد و به نتايج شغلي قابل مشاهده مانند پرداختي­ها، ارتقاها، رتبه و مقام اشاره دارد. اما موفقيت شغلي ذهني يا دروني عناصر ذهني موفقيت شغلي را نشان مي­دهد و به احساسات افراد و واكنش آنها نسبت به مسير شغلي­شان مربوط است و همواره از طريق موفقيت روانشناختي مانند رضايت شغلي، تعهد شغلي و سازماني شناسايي مي­شود (جاج^[4]، 1995).

     افراد همواره خواهان موفقيت در انجام وظايف محوله هستند اما بدليل عدم آگاهي از عوامل موثر در موفقيت در بعضي مواقع در اين زمينه توفيقي ندارند. در اينجا برخي از عوامل موفقيت شغلي ذكر خواهد شد و برخي ديگر از عوامل موفقيت در قالب نظريه­هاي موفقيت شغلي مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

2-4 عوامل موثر در موفقيت شغلي

     امروزه، صرفاً پول را عامل برانگيختن و موفقيت شغلي نمي­دانند بلكه محيط اجتماعي، سبك رهبري و توجهي كه از دوستان و سرپرستان به فرد مبذول مي­شود، جالب­تر بودن، تلاش برانگيزتر بودن و پاداش  دهنده­تر بودن مشاغل و فرصت­هاي ترفيع و ارتقاء سهم مشاركت در تصميم­گيري­ها، تنوع شغل و بكارگيري مهارت­ها شاخصي از شاخص­هاي عمده موفقيت شغلي محسوب مي­شوند، در مقابل موارد فوق­ الذكر، مي­توان ترك شغل، غيبت­هاي شغل، عملكرد پايين شغلي را از جمله شاخص­هاي نارضايتي و عدم موفقيت شغلي ذكر كرد. تحقيقات نشان مي­دهد كه انواع مختلفي از عوامل فردي و مهم سازماني وجود دارند كه بر روي موفقيت شغلي تاثير مي­گذارند (گرين هاوس، 2003 و كارتمل و گاتون، 2004).

     موفقيت شغلي به عواملي همچون شخصيت، آموزش، جنسيت، داشتن مشاور و ترفندهاي كاري وابسته است (هسلين^[5]، 2003). همچنين قاضي (1373) عوامل موثر موفقيت شغلي را، دستيابي به اهداف شغلي مورد انتظار، لذت بردن از شغل، امنيت شغلي، برخورداري از سرگرمي و فعاليت­هاي جنبي، رضايت شغلي، امكانات رفاهي، روابط خوب انساني و حقوق و پاداش مكفي عنوان مي­كند.

[1]  Ginzberg

[2] Peter Draker

[3]  Eifenbein

[4]  Judge

[5]  Heslin