فصل دوم پايان نامه روانشناسي در مورد گروه درماني شناختي رفتاري

فصل دوم پايان نامه روانشناسي در مورد گروه درماني شناختي رفتاري

در 29 صفحه ورد قابل ويرايش با فرمت doc

توضيحات: فصل دوم پايان نامه كارشناسي ارشد (پيشينه و مباني نظري پژوهش)

همراه با منبع نويسي درون متني به شيوه APA جهت استفاده فصل دو پايان نامه

توضيحات نظري كامل در مورد متغير

پيشينه داخلي و خارجي در مورد متغير مربوطه و متغيرهاي مشابه

رفرنس نويسي و پاورقي دقيق و مناسب

منبع :    انگليسي وفارسي دارد (به شيوه APA)

نوع فايل:     WORD و قابل ويرايش با فرمت doc

قسمتي از متن مباني نظري و پيشينه چارچوب نظري پايان نامه روانشناسي با موضوع گروه درماني شناختي رفتاري

2-1.  گروه درماني شناختي- رفتاري

2-1-1 گروه درماني

گروه درماني، يك فرايند رواني است كه در آن يك متخصص آموزش ديده ... با استفاده از تعامل هيجاني گروههاي كوچك و بسيار حساب شده سعي مي كند مشكلات شخصيتي افراد را اصلاح نمايد (تاد و بوهارت، 2000؛ ترجمه فيروز بخت، 1392).

گروه درماني در طي جنگ جهاني دوم در پاسخ به كمبود پرسنل آموزش ديده براي ارايه درمان فردي، پديد آمد. در ابتدا، درمانگر گروه نقش سنتي درماني را به عهده مي گرفت و عمدتا با گروه قليلي از مراجعان كه مشكل مشتركي داشتند كار مي كرد. به تدريج، رهبران نقش ها و رويكرد هاي مختلف در اين زمينه را مورد بررسي قرار دادند. با گذشت زمان، متخصصان دريافتند كه موقعيت گروه فرصت هاي درماني منحصر به فردي را فراهم مي آورد. تبادل هاي صورت گرفته ميان اعضا يك گروه درماني به عنوان وسيله اي موثر در ايجاد  اين تغيير و تحول در نظر گرفته مي شود. اين تعامل حمايت، توجه، مواجهه و ساير خصوصياتي را ارايه مي كند كه در درمان فردي يافت نمي شود. اعضا در بافت گروه، مي توانند مهارت هاي اجتماعي جديدي را تمرين كنند و بخشي از اطلاعات جديد خود را مورد استفاده قرار دهند (كوري و كوري، 1992؛ ترجمه بهاري، رنجگر، حسين شاهي برواتي، مير هاشمي و نقشبندي،1392).

گروه درماني در مقايسه با درمان انفرادي از لحاظ وقت و هزينه مقرون به صرفه تر است. در اين روش افراد بيشتري شركت مي كنند و درمان مي شوند. در ضمن گروه فرصتي براي آموزش هاي ميان فردي فراهم مي آورد. از آنجا كه اكثر مشكلات افراد با روابط ميان فردي آنان مرتبطند، حداقل اين افراد تا حدي در حضور ساير اعضاي گروه مي توانند مشكلاتشان را به طور مستقيم حس و تجربه كنند و جو لازم براي حل و فصل آنها فراهم آيد. تجربه هاي گروهي به واقعيت زندگي روزمره مراجعان نزديكترند. پس در گروهها فرصت بيشتري براي تعامل و آزمايشگري ميان فردي و بازخورد گرفتن وجود دارد. به تعبير ديگر در درمان هاي انفرادي، فرصت هاي يادگيري در گروهها يا پيش نمي آيد يا اگر پيش مي آيد خيلي كمتر است. براي برخي از مراجعان گروه درماني درمان مناسب است نه درمان انفرادي(تاد و بوهارت، 2000؛ ترجمه فيروز بخت، 1392).

به طور كلي افراد به منور بر طرف كردن نشانه هاي ويژه يا مشكلات رواني مانند افسردگي، مشكلات جنسي، اضطراب و اختلال هاي روان تني در گروه درماني شركت مي كنند. بعضي از گروههاي درماني به اين منظور تشكيل شده اند كه اختلال هيجاني يا رفتاري خاصي را كه كاركرد افراد را محدود كرده است، اصلاح كنند. بنابراين، بسياري از افراد اين گروهها نيازمند درمان اصلاحي هستند تا رشدي و بازدارنده. در گروه درماني عوامل ناهشيار و گذشته فرد بازسازي جنبه هاي اصلي شخصيت مورد توجه قرار مي گيرد. بنابراين طول مدت گروههاي درماني در مقايسه با روش هاي ديگر به مراتب بيشتر است(كوري و كوري، 1992؛ ترجمه بهاري و همكاران،1392).

در اجراي گروههاي درماني از روش هاي مختلفي استفاده مي شود؛ اين روش ها شامل موارد زير هستند: فنون مربوط به ايحاد بازگشت به تجربه هاي گذشته، روش هاي كار با پويه هاي ناهشيار، و شيوه هاي براي كمك به اعضا در جهت تجربه دوباره موقعيت هاي آسيب زا به طوري كه تخليه هيجاني رخ دهد. درمانگرمعمولا به خلق جوي علاقمند است كه درك و بررسي موضوع مشكل را تسريع كند. فرايند حل و فصل مشكلات رواني كه در تجربه هاي گذشته ريشه دارد، اغلب شامل بررسي روياها، تفسير مقاومت، شيوه رويارويي با انتقال و كمك به اعضا در جهت ايجاد يك دورنماي جديد از مسايل حل نشده با افراد مهم زندگي است (كوري و كوري، 1992؛ ترجمه بهاري و همكاران،1392).

2-5-1.      گروه درماني مبتني بر رويكرد هاي فردي 

گروههاي رفتاري. هدف از اجراي رفتار درماني گروهي، فراگيري مهارت هاي جديد و يادگيري زدايي رفتارهاي مخرب و قديمي است....

...